પ્રભો અંતર્યામી જીવન જીવના

પ્રભો અંતર્યામી જીવન જીવના દીનશરણા,

પિતા, માતા, બંધુ, અનુપમ સખા હિત કરણા;

પ્રભા, કીર્તિ, કાંતિ, ધન વિભવ સર્વસ્વ જનના,

નમું છું, વંદુ છું, વિમલસુખ સ્વામી જગતના.

સહુ અદ્ ભુતોમાં તુજ સ્વરૂપ અદ્ ભુત નિરખું,

મહાજ્યોતિ જેવું નયન શશીને સૂર્ય સરખું;

દિશાની ગુફાઓ, પૃથિવી ઊંડું આકાશ ભરતો,

પ્રભો ! તે સૌથી યે પર પરમ તું દૂર ઉડતો.

પ્રભો ! તું આદિ છે, શુચિ પુરુષ પુરાણ તું છે,

તું સૃષ્ટિ ધારે છે, સૃજન પ્રલયે નાથ તું છે;

અમારા ધર્મોનો અહરનિશ ગોપાલ તું છે.

અપાપી-પાપીનું શિવસદન કલ્યાણ તું જ છે.

પિતા છે એકાકી, જડ સકલ ને ચેતન તણો,

ગુરુ છે, મોટો છે, જનકુલ તણો પૂજ્ય તું ઘણો;

ત્રણે લોકે દેવા નથી તું જ સમો અન્ય ન થશે,

વિભુરાયા ! તુંથી અધિક પછી તો કોણ જ હશે?

વસે બ્રહ્માંડોમાં, અમ ઉર વિષે વાસ વસતો,

તું આઘેમાં આઘે, પણ સમીપમાં નિત્ય હસતો;

નમું આત્મા ઢાળી, નમન લળતી દેહ નમજો,

નમું કોટી વારે, વળી પ્રભુ નમસ્કાર જ હજો.

અસત્યો માંહેથી પ્રભુપરમ સત્યે તું લઈ જા,

ઊંડા અંધારેથી પ્રભુ પરમ તેજે તું લઈ જા;

મહામૃત્યુમાંથી અમૃત સમીપે નાથ લઈ જા,

તું, હીણો હું છું તો તુજ દરશના દાન દઈ જા.

પિતા પેલો આઘે જગત વીંટતો સાગર રહે,

અને વેગે પાણી સકળ નદના એ ગમ વહે;

વહો એવી નિત્યે અમ જીવનની સર્વ ઝરણી,

દયાના, પુણ્યોના તુજ પ્રભુ મહાસાગર ભણી.

થતું જે કાયાથી, ઘડીક ઘડી વાણીથી ઉચરું,

કૃત્તિ ઇંદ્રિયોની, મુજ મન વિષે ભાવ જ સ્મરું;

સ્વભાવે બુદ્ધિથી, શુભ અશુભ જે કાંઈ કરું,

ક્ષમા દૃષ્ટે જો જો, તુજ ચરણમાં ધરું.