નરસિંહ મહેતાની હૂંડી

મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે, શામળા ગિરધારી !

મારી હૂંડી શામળીયાને હાથ રે, શામળા ગિરધારી !

રાણાજી એ રઢ કરી, વળી મીરાં કેરે કાજ !

ઝેરના પ્યાલા મોકલ્યા રે, વહાલો ઝેરના જારણહાર રે.

શામળા ગિરધારી ! મારી હૂંડી સ્વીકારો.

સ્થંભ થકી પ્રભુ પ્રગટિયા, વળી ધરિયાં નરસિંહ રૂપ;

પ્રહલાદને ઉગારિયો, વળી વહાલે માર્યો હરણાકંસ ભૂપ રે.

શામળા ગિરધારી ! મારી હૂંડી સ્વીકારો.

ગજને વહાલે ઉગારિયો, વળી સુદામાની ભાંગી ભૂખ;

દોહાલી વેળાના મારા વાલમા રે, તમે ભક્તોને ઘણાં આપ્યાં સુખ રે.

શામળા ગિરધારી ! મારી હૂંડી સ્વીકારો.

પાંડવની પ્રતિજ્ઞા પાળી, દ્રૌપદીનાં પૂર્યા ચીર;

નરસિંહ મહેતાની હૂંડી સ્વીકારજો રે, તમે સુભદ્રાબાઈના વીર રે.

શામળા ગિરધારી ! મારી હૂંડી સ્વીકારો.

ચાર જણા તીરથવાસી ને વળી રૂપિયા છે સો સાત;

વહેલા પધારજો દ્વારિકા રે, એને ગોમતી ન્યાહાની ઘણી ખાંત રે.

શામળા ગિરધારી ! મારી હૂંડી સ્વીકારો.

રહેવા ને નથી ઝૂંપડું, વળી જમવા નથી જુવાર ;

બેટા -બેટી વળાવિયાં રે, મેં તો વળાવી ઘર કેરી નાર રે .

શામળા ગિરધારી ! મારી હૂંડી સ્વીકારો.

ગરથ મારું ગોપીચંદન, વળી તુલસી હેમનો હાર;

સાચું નાણું મારે શામળો રે; મારે દોલતમાં ઝાંઝ – પખાજ રે.

શામળા ગિરધારી ! મારી હૂંડી સ્વીકારો.

તીરથવાસી સૌ ચાલિયા રે, વળી આવ્યા નગરની માહે;

આશહેરમાં એવું કોણ છે રે, જેનું શામળશા શેઠ એવું નામ રે.

શામળા ગિરધારી ! મારી હૂંડી સ્વીકારો.

નથી બ્રાહ્મણ, નથી વાણિયો, નથી ચારણ, નથી ભાત;

લોકો કરે છે ઠેકડી રે, નથી શામળશા શેઠ એવું નામ રે.

શામળા ગિરધારી ! મારી હૂંડી સ્વીકારો.

હૂંડી લાવો હાથમાં, વળી આપું પુરા દામ;

રૂપિયા આપું રોકડા રે, મારું શામળશા શેઠ એવું નામ રે.

શામળા ગિરધારી ! મારી હૂંડી સ્વીકારો.

હૂંડી સ્વીકારી વહાલે શામળે, વળી અરજે કીધાં કામ;

મહેતાજી ફરી લખજો રે, મુજ વાણોતર સરખાં કામ રે.

શામળા ગિરધારી ! મારી હૂંડી સ્વીકારો.