હવે સખી નહિ બોલું

હવે સખી નહિ બોલું, નહિ બોલું, નહિ બોલું રે,

હવે સખી નહિ બોલું, નહિ બોલું, નહિ બોલું રે.

કદાપિ નંદકુંવરની સંગે,

હો મુને શશીવદની કહી છેડે,

ત્યારની દાઝ લાગી છે રે મારે હૈયે.

હવે સખી નહિ બોલું, નહિ બોલું….

ચંદ્રબીંબમાં લાંછન છે વળી રાહુ ગળે ખટ્ માસે રે,

પક્ષે વધે ને પક્ષે ઘટે કળા,

પક્ષે વધે ને પક્ષે ઘટે કળા નિત્ય ન પૂર્ણ પ્રકાશે રે.

હવે સખી નહિ બોલું, નહિ બોલું….

તે કરતાં ચંદ્રવદની કહી તો ઠર્યાં હું ને ચંદ્ર એક રાશે રે;

ત્યારે મુજ મુખે પાખે શું અટક્યું રે?

જોશે ચંદ્ર આકાશે રે.

હવે સખી નહિ બોલું, નહિ બોલું….

નહિ બોલું, નહિ બોલું, નહિ બોલું રે.

નહીં તો શિવને સમીપ રાખશે, ને ભાલે ચંદ્ર દેખાશે રે;

પ્રસન્ન થઇ પાસે રહેશે, નહીં તો

કહેવાય નહીં નિજ દાસે રે.

હવે સખી નહિ બોલું, નહિ બોલું….

નહિ બોલું, નહિ બોલું, નહિ બોલું રે.

એવડો શ્રમ પણ શીદને કરે? જુઓ, ચંદ્ર પોતાની પાસે રે;

વામ ચરણમાં ઈંદુ અચળ છે,

શીદ રહે અન્યની આશે રે?

હવે સખી નહિ બોલું, નહિ બોલું….

નહિ બોલું, નહિ બોલું, નહિ બોલું રે.

દયાના પ્રીતમને કહે સખી જ્યું શશીમુખ સરખું સુખ પાશે,

કોટિ પ્રકારે હું નહિ આવું,

કોટિ પ્રકારે હું નહિ આવું એવા પુરુષથી અડાશે રે.

હવે સખી નહિ બોલું, નહિ બોલું….

નહિ બોલું, નહિ બોલું, નહિ બોલું રે.